ترانه عشق

سلام بهونه ی قشنگ من برای زندگی     اره بازم منم همون دیوونه ی همیشگی

فدای مهربونیات چه می کنی با سرنوشت   دلم واست تنگ شده بود این نامه رو واست نوشت

ابر ها همه پیش منن اینجا هوا پر از غمه    از غصه هام هر چی بگم جون خودت بازم کمه

دیشب دلم گرفته بود رفتم کنار آسمون      فریاد زدم یا تو بیا یا منو پیشت برسون

فدای تو یه وقت شبا بیداری خستت نکنه   غم غریبی عزیزم سردو شکستت نکنه

اگه واست زحمتی نیست بر سر عهدمون بمون  من تورو سپردمت دست خدای مهربون

راستی دیروز بارون اومد منو خیالت تر شدیم رفتیم تو قلب آسمون با ابر ها هم سفر شدیم

از وقتی آسمونمون پر کبوتره   زخم دلم خوب نشده از وقتی رفتی بدتره

فدای تو نمیدونی بی تو چه دردی کشیدم   حقیقتو واست بگم به آخر خط رسیدم

نمی دونی چقدر دلم تنگ برای دیدنت   برای مهربونیات نوازشات بوسیدنت

به خا طرت مونده یکی همیشه چشم براهته  یه قلب تنها و کبود هلاک یه نگاهته

من می دونم همین روزها عشق من از یادت میره بدش خبر می دن بیا که داره دوستت می میره

عکس های نازنین تو با چند تا گل کنارمه  یه بغض کهنه چند روزه دایم در انتظارمه

تنها دلیل زندگیم با یه غمی دوست دارم    داغ دلم تازه می شه اسمتو وقتی میارم

وقتی تو نیستی چه کنم با این دی بهونه گیر   مگه نگفتم چشماتو از چشم من هیچ وقت نگیر