یک نفر دیشب مرا در هم شکست بعـــــــــد آمد روبروی من نشست یک نفـــــر داد اعتمـــادم را به باد کولـــــه بارم را برای کـــوچ بست یک نفــــــر دیشب خیانتـــــکار شد قصــــه های تلـــــــخ را تکرار شد گرچـــــه زنجیریِّ چشمش بوده ام علــــــــت آزادی ام اینبــــــــار شد یک نفـــــــر نادیده ام دیشب گرفت بوســــــه های نابجا از شب گرفت آنکــــــــــه دائم مهربانی می چشید جام بی مهـــــــری میان لب گرفت یک نفر می گفت مَردم، مَردِ مَرد آتش گلـــــــــبوسه ام را سرد کرد دست بر آن میوۀ ممـــــــنوعه برد آنکــه پشتم را چو تاک افتاده کرد یک نفر دیشب مرا ویرانــــه کرد با تن خویشــــــــم مرا بی
یک نفر دیشب مرا در هم شکست بعـــــــــد آمد روبروی من نشست یک نفـــــر داد اعتمـــادم را به باد کولـــــه بارم را برای کـــوچ بست یک نفــــــر دیشب خیانتـــــکار شد قصــــه های تلـــــــخ را تکرار شد گرچـــــه زنجیریِّ چشمش بوده ام علــــــــت آزادی ام اینبــــــــار شد یک نفـــــــر نادیده ام دیشب گرفت بوســــــه های نابجا از شب گرفت آنکــــــــــه دائم مهربانی می چشید جام بی مهـــــــری میان لب گرفت یک نفر می گفت مَردم، مَردِ مَرد آتش گلـــــــــبوسه ام را سرد کرد دست بر آن میوۀ ممـــــــنوعه برد آنکــه پشتم را چو تاک افتاده کرد یک نفر دیشب مرا ویرانــــه کرد با تن خویشـ
یک نفر دیشب مرا در هم شکست بعـــــــــد آمد روبروی من نشست یک نفـــــر داد اعتمـــادم را به باد کولـــــه بارم را برای کـــوچ بست یک نفــــــر دیشب خیانتـــــکار شد قصــــه های تلـــــــخ را تکرار شد گرچـــــه زنجیریِّ چشمش بوده ام علــــــــت آزادی ام اینبــــــــار شد یک نفـــــــر نادیده ام دیشب گرفت بوســــــه های نابجا از شب گرفت آنکــــــــــه دائم مهربانی می چشید جام بی مهـــــــری میان لب گرفت یک نفر می گفت مَردم، مَردِ مَرد آتش گلـــــــــبوسه ام را سرد کرد دست بر آن با تن خویشــــــــم مرا بیگانه کرد کفـــــر کرد ایمـــــان احساس مرا خـــــون پاکـم را کسی پیمانمیوۀ ممـــــــنوعه برد آنکــه پشتم را چو تاک افتاده کرد یک نفر دیشب مرا ویرانــــه کرد ه کرد کفـــــر کرد ایمـــــان احساس مرا خـــــون پاکـم را کسی پیمانه کرد کفـــــر کرد ایمـــــان احساس مرا خـــــون پاکـم را کسی پیمانه کرد
+ نوشته شده در شنبه ۳ دی ۱۳۹۰ ساعت 5:17 توسط علی محرابیان
|